Na een zeer vermoeiende reis van meer dan 23 uur zijn we nu eindelijk in Norman in Oklahoma! Het heeft wel wat voeten in aarde gehad want we zijn letterlijk gestrand in Houston Texas. We hebben onze aansluitende vlucht naar Oklahoma City gemist en moesten we op het vliegveld 6 uur wachten op een vlucht. In plaats van 16.00 uur lokale tijd zijn we om 22.00 uur bij ons hotel aangekomen. Dit kwam niet omdat we niet op tijd op Houston waren, maar meer omdat de douane er een potje van maakte. We hebben 2,5 uur gedaan om door de douane te komen en weer in te checken voor de binnenlandse vlucht naar Oklahoma City. Helaas zat er maar 1 uur tussen onze vluchten! Dus......, het was weer kommer en kwel met die gasten van immigratie.

Om 21.20 uur hebben we maar een airport shuttle genomen, en waren we om 22.00 uur in de Guest Inn in Norman OK. We kwamen alvast Charles en Lori tegen en we werden hartelijk begroet, en dat maakt natuurlijk de dag weer goed.

Groetjes van Dirk en Simon.

Afstand dag 1: 5489 mile = 8833 kilometer! (klik op foto's voor vergroting)

Het wordt vandaag een rustige dag in Oklahoma City, we gaan dus niet chasen!
En daar is dan ook geen enkele reden voor omdat het een stralende dag is met een graadje of 27, helaas geen wolkje aan de lucht!

Er is helemaal niets te doen op "chase" gebied, dus dat wordt "site seeing" in Oklahoma City. De komende dagen ziet er ook niet best uit het, wordt in dit gebied zeer warm met zon, we gaan het zien!

Vandaag zijn we inderdaad naar Oklahoma City geweest, er was toch niets te doen, dus zijn we maar de toerist uit gaan hangen. Voor het eerst zijn we naar de plek gegaan waar het gebouw van de gemeente was opgeblazen door een iets wat gestoorde man. het halve gebouw is door deze man opgeblazen, de helft van het gebouw was compleet verwoest. Er zijn veel mensen bij omgekomen, er waren veel kinderen onder de doden. Het museum naast de plek waar eens een gebouw heeft gestaan, was indrukwekkend. Op de plaats waar het gebouw zelf heeft gestaan is een gedenkteken neergezet, 2 grote gedenkstenen en een soort van rivier van water!

Na het museum zijn we wat gaan drinken en eten in het centrum van Oklahoma City, nu is daar op een zondag eigenlijk helemaal niets te doen, dus was het een beetje rondlopen om de dag door te komen. Morgen staat Amarilo Tx op het programma.

Simon en Dirk.

Afstand dag 2: 43 mile = 70 kilometer! (klik op foto's voor vergroting)

Helaas is er deze week helemaal niets te beleven op zwaar weer gebied, er ligt een hogedruk gebied boven de USA. Eigenlijk moeten we nu in Florida zijn want daar ligt een lagedruk gebied met veel regen en wind.

Hier in de Mid West is het zonnig en vandaag het was 86F (30°C) worden in Amarillo Texas. In Norman Ok is het al heel goed weer, de zon schijnt de gehele dag en ik ben dus al verbrand in mijn nek en aan mijn oren. Ik heb het idee dat we deze week niet gaan chasen, het hoge druk gebied zal er nog wel even blijven liggen, er is een soort van blokkade ontstaan, de jet stream ligt nu helemaal boven Canada, en dat is zeker niet goed voor stormjagen, de zware buien kunnen zich niet vormen in deze blokkade!

Vandaag zijn we wel in de Big Texan in Amarillo Texas geweest, het is naar men zegt het beste steak house van de gehele wereld. Ik moet zeggen dat het mij weer heerlijk heeft gesmaakt, alhoewel er zoals gewoonlijk weer veel te veel eten op mijn bord lag! We zijn nog even gestopt bij de scheve watertoren en bij het grootste kruis op het noordelijk halfrond, bij het kruis stonden we zelfs midden in een dust devil!!!
Morgen gaan we naar het noorden van Colorado, en daarna waarschijnlijk door naar Nebraska of naar het westen van Kansas, er broeit wat in die regio van de USA.

Groetjes en tot morgen,

Dirk en Simon.

Afstand dag 3: 275 mile = 443 kilometer! (klik op foto's voor vergroting)

Gisteren heb ik een behoorlijke "off dag" gehad, ik ben ziek geworden omdat het hier erg warm was en ik zo stom ben geweest om de airco in het hotel aan te zetten. Vandaar dat er even geen foto's zijn omdat ik in de bus heb geslapen, maar niet getreurd want Dirk heeft honderden foto's genomen. Ik zal ze zo spoedig mogelijk op de weblog zetten.

Voor de rest is het met mij weer OK, ik heb goed geslapen en mijn hoofdpijn is weg, helaas heb ik de verkoudheid gehouden, ik zal eens kijken of ik onderweg wat medicijnen kan scoren, anders ga ik maar naar de dokter.

Vandaag hebben we een behoorlijke rit achter de rug want we zijn vanuit Amarillo Tx naar Sidney Nebraska gereden. Dat betekent dat we door 4 staten zijn gereden, te beginnen met Texas, daarna Oklahoma, daarna Colorado en uiteindelijk zijn we in Nebraska geland! Bij aankomst in Sidney Ne werden we verwelkomt door een behoorlijk onweersbui met veel wind en stof, het is hier zo droog als hop.

Morgen gaan we zeer waarschijnlijk chasen, er zijn weer kansen in dit gebied, en zal ik meer op de weblog zetten.

Groetjes van Simon en Dirk.

Afstand dag 4: 511 mile = 823 kilometer! (klik op foto's voor vergroting)

Vanuit Alliance Ne zijn we de Dairy Queen ingedoken voor een ijsje, het was toch warm en een ijsje gaat er altijd in. Op de radar zagen we de onweersbuien groeien boven de heuvels, dus hebben we een rondje gereden maar kwamen al gauw weer op dezelfde stad uit. Op de weg naar het zuiden hebben George de auto van Charles aan barrels gereden, er stak een hert over en George kan het dier niet meer ontwijken. Gevolg, veel geschokte mensen in de busjes en een dood hert.
Daar bleef het niet bij.., de bus van Charles ging ook nog kapot tijdens het chasen.

Het chasen op zich was erg leuk om te doen, we hebben een flinke onweersbui gevolgd, er kwam behoorlijk wat hagel uit de licht vallen en er zat ook nog wat bliksem en donder in, alhoewel dat niet echt veel was. Een tornado konden we al helemaal op ons buik schrijven, maar het was best een leuke dag. We gingen pas om 22.00 uur aan ons dinner in North Platte, we kwamen om 23.30 uur bij ons hotel aan!

Zo, ik ga zo slapen want het is nu 01.30 CDT (Central Time), we komen net uit een gebied met MDT (Mountain Time), morgen gaan we denk ik naar Colorado om nog wat te chasen, dat wordt dus de klok weer een uurtje achteruit zetten.

Groetjes van Simon en Dirk.

Afstand dag 5: 426 mile = 685 kilometer! (klik op foto's voor vergroting)

Het ziet er zeer slecht uit voor de komende dagen, er wordt nergens zwaar weer verwacht, in geen enkele staat zal er deze week wat ontstaan. Zo slecht als dit jaar heb ik het nog niet meegemaakt, er wordt nu dan ook echt flink gemopperd, en dat is best wel terecht maar het weer kan je nu eenmaal niet sturen, dus zullen we er het beste van moeten maken. PFF..., ik verveel mij op dit moment verschrikkelijk, en dat heb ik ook nog niet eerder meegemaakt. Ik kan met moeite deze dag invullen, we zijn namelijk van North Platte Ne naar de staat Kansas gereden en wel naar Hayes Ks.
Hier valt helemaal niets te doen, ik denk dat we de bus van Charles gaan repareren en dan volgende week weer wat gaan doen.

Volgens het SPC is er volgende week weer wat te doen in de Texas Panhandle, er staan in ieder geval weer zware onweerbuien ingetekend.

Vanavond hebben we in ieder geval uitstekend gegeten in de "Montana Mikes", daarna zijn we naar de Wall Mart gelopen voor T-shirts waar ik eigenlijk maar gedeeltelijk ben geslaagd! Morgen moeten we om 10.00 uur weer klaar staan, ik heb geen idee waar we naar toe gaan, we wachten het maar af.

Morgen zal ik meer foto's updaten, nu ga ik heerlijk slapen.

Groetjes van Simon.

Afstand dag 6: 210 mile = 338 kilometer! (klik op foto's voor vergroting)

Het was vandaag tijd om de bus te repareren, dus zijn we naar Lucas in Kansas gereden voor een wel heel erg speciaal huis. Het huis is gebouwd door een excentriek persoon uit het noorden van de USA. Het heet de "Graden of Eden" je moet in mijn ogen toch wel een behoorlijke kronkel in je hoofd hebben om dit te verzinnen. Alles wat deze man heeft gebouwd aan zijn huis en in de tuin is van beton. Dat is nu niet echt verwonderlijk want er staan in deze staat haast geen bomen. Toch was het leuk om te zien wat deze man allemaal in de jaren 30 van de vorige eeuw heeft gebouwd.
Hij ligt zelf in een mausoleum in de tuin begraven, je kan de beste man zelfs nog zien liggen, helaas is hij half vergaan, maar de details zijn nog prima zichtbaar.

Daarna zijn we naar een meer gereden, het was een prachtig meer om foto's te maken, het ligt midden in de staat Kansas. Natuurlijk moesten de Nederlanders een duik in het water nemen, voorafgegaan door een gekke Amerikaan. Dirk lag er zoals gewoonlijk ook binnen een paar minuten in, ik zal een uitvergrootte foto hiernaast plaatsen. En ja, nu voor ons al gewoon.., het was prachtig weer, de zon scheen behoorlijk en de temperatuur was ongeveer 83F (29°C).
Morgen gaan we weer chasen, dat zal op onweersbuien zijn in het noorden van Kansas het zuiden van Nebraska, zondag zakken we af naar het noorden van Texas.

De komende dagen hoeven we niet op spectaculair weer te rekenen, er hebben al mensen hun vakantie afgebroken of komen helemaal niet opdagen.
De bekende Amerikaanse stormjagers blijven nu ook gewoon thuis.

Ik zal wel proberen om zo mooi mogelijke foto's te maken van de chase dagen.
Nu maar wat foto's van vandaag, veel kijkplezier!

Groetjes van Deborah + Alex (Newly Wed), Dirk en Simon.

Afstand dag 7: 133 mile = 214 kilometer! (klik op foto's voor vergroting)

Eindelijk weer een chase dag!!!!! En iedereen zit vol verwachting in de bus, om alvast in gedachten door te nemen wat komen gaat. Nu zijn we niet teleurgesteld, de buien die wij aan het jagen waren, waren inderdaad van een behoorlijk formaat.

En de buurt van Bird City Kansas onderschepten we de eerste onweersbui met een flink potentieel aan ontladingen. Er leek zich voor ons een soort van tornado te ontstaan maar dat was vals alarm. De 2de bui in Grant Nebraska ging gepaard met erg veel regen en eigenlijk weinig tot geen hagel. Dat was wel wat merkwaardig, maar uiteindelijk vind ik dat niet zo erg. We moesten door de bui heen rijden om aan de voorkant te komen, ik heb daar heel erg mooie foto's van gemaakt. In de buurt van Ogallala onderschepten we een derde behoorlijk actieve bui. De lucht kolkte boven onze hoofden en de bliksem was aanzienlijk. De "Whale Mouth" aan de voorkant van de bui was van uitzonderlijke klasse, zelden heb ik zo'n mooie voorkant van een onweersbui mogen aanschouwen.

Leuk was het feit dat we veel auto's van het Vortex 2 team tegen kwamen en als klap op de vuurpijl kwam de TIV 2 ook nog voorbij rijden, het was zeker een leuk gezicht om de karavanen en andere stormjagers voorbij te zien rijden.

Na het jagen op de 2 buien zijn we weer richting Kansas gereden, het eten was er wel een beetje bij ingeschoten maar dat mocht de pret niet drukken. In een klein stadje in Nebraska hebben in de Pizza Hut onze dinner opgegeten. Na de pizza hebben we in de buurt van het stadje nog naar een "light show" gekeken op een heuvel en onder stroomdraden, wat mij niet zo'n goed idee leek, maar er is niets gebeurd. Helaas zat er erg veel hoogte onweer in en was niet fotogeniek. Ik heb geen foto's van het onweer genomen, het was wel heel leuk om naar te kijken. Vooral de aanstormende rolwolk, die telkens aan de onderkant werd belicht door de bliksem.

Kortom, een heel erg mooie chase dag!

Groetjes van Simon.

Afstand dag 8: 434 mile = 698 kilometer! (klik op foto's voor vergroting)

Het was zoals gewoonlijk een reisdag geworden, ditmaal zijn we weer naar het zuiden gereden. Op dit moment zijn we in Guymon Oklahoma, we zijn nu in ons doelgebied gekomen. Voor morgen staan er zware onweersbuien op het programma in dit gebied. Waarschijnlijk gaan we morgen gelijk door naar de Texas panhandle, daar gaat het de komende 3 dagen gebeuren. Nu, eerst maar eens zien en dan geloven, of niet soms?

Vandaag zijn we om 12.00 uur richting het zuiden gereden, daarbij zijn we door een mooi gedeelte van Kansas gereden. Onderweg zijn we gestopt om een monument te bezichtigen. Het heet "Monument Rocks". Volgens Boelie is dit monument prachtig aangelegd....., ja Boelie je hebt helemaal gelijk! Hahahahahaha!
Het moet gezegd dat het een prachtig stukje natuur is, die eigenlijk vanuit het niets vanuit de heuvels opdoemt.

Na de bezichtiging zijn we doorgereden naar Greensburg in Kansas, in dit stadje is op 4 mei 2007 een zeer grote tornado door het stadje heen geraasd. De grote ravage is eigenlijk nu nog zichtbaar, gelukkig wordt het stadje weer helemaal opgebouwd, maar nu worden er eco woningen gebouwd. De tornado was de eerste EF5 die ooit is vastgesteld. Ik vond het wel een beetje gênant om er als ramptoerist rond te lopen en te rijden, gelukkig heb ik de gemeenschap gesponsord door 3 T-shirts te kopen.

Groetjes van Deborah, Alex, Dirk en Simon.

Afstand dag 9: 365 mile = 587 kilometer! (klik op foto's voor vergroting)

We zitten nu in Childress in Texas, hier was niets te doen, we zien nu ook met verbazing wat er in Nederland en België gebeurd. En ik kan zeggen dat we op onze blote knieën terug willen naar Nederland! Succes mensen in Nederland, wij geven de mooie plaatjes wel door aan de Amerikanen en andere buitenlanders!
Er is hier werkelijk helemaal niet te doen, er is echt heel weinig te beleven, velen hebben de moed al helemaal opgegeven, ze zullen dit jaar geen tornado zien, misschien nog een mooie supercell, maar dan houdt het hier wel bij op.

Vandaag zijn we van Guymon Ok naar Childress via Amarillo in Texas gereden, eigenlijk zonder wat te zien. Tussen Amarillo en Childress zagen we nog een mooie onweersbui, die hebben we natuurlijk wel op de foto gezet!! Het leuke is dat er wat meer tornado jagers bij ons hebben aangesloten. Ik zal een foto van de auto van een Canadese tornadojager op het weblog zetten, je weet niet wat je ziet, de auto had volgens mij allang op de schroothoop moeten liggen.

OK..., morgen misschien weer hoop voor ons, tenminste als het wil lukken, want ik heb niet veel hoop. De Amerikanen denken dat het een mooie dag gaat worden.
Laten we duimen dat wij tenminste nog een supercell gaan zien dit jaar!! :-)

Groetjes aan iedereen die onze weblog lezen, ik hoop op nog veel leesplezier!
Deborah, Alex, Dirk en Simon.

Afstand dag 10: 267 mile = 429 kilometer! (klik op foto's voor vergroting)

Vandaag was een prima chase dag! Het begon om 10.00 uur in Childress, het gehele Vortex 2 team was aan de overkant van ons hotel neergestreken. We hebben verschillende DOW (Doppler On Wheels) wagens zien staan. Sommigen hebben nog even met Sean Casey van de TIV 2 staan praten. Ik heb tijdens het ontbijt nog even snel de TIV 2 op de foto gezet. Hij moest voor een olie service naar de garage, en dan maak je natuurlijk gebruik van de gelegenheid, of niet soms?

Vanaf Childress Tx zijn we naar Witchita Falls gereden, er was daar weinig te zien. Even voor Forth Worth zijn we gestopt om te kijken wat de weerssituatie op dat moment was. De temperatuur was al opgelopen naar 33°C, het zweet liep ons van het lichaam af. De vochtigheid was daarbij ook goed opgelopen, dus was het behoorlijk afzien bij het tankstation. Al snel hadden we onze bui gevonden, deze bevond zich echter boven een zwaar bevolkt gebied. Er wonen namelijk meer dan 8 miljoen mensen in Forth Worth en Dallas. Toch hadden we een "supercell" gevonden, het was eigenlijk geen echte supercell, maar deze had och een behoorlijk formaat. De "supercell" begon met 2 cellen, maar groeide al snel uit naar 4 cellen met zeer veel onweer. De CC's en de CG's waren niet van de lucht, alles lichtte op en de lucht werd zwart. Zoals gezegd was het een prima dag, die eindigde in een heel erg mooie "lichtshow". Onderweg van Forth Worth naar Abilene Tx hebben wij ons meerdere malen vergaapt aan de prachtige bliksemstralen die door de nacht kliefden. In de USA zijn deze zware onweerbuien normaal, maar voor ons Nederlanders is het toch zeer speciaal.

Het is nu 01.30 uur in de nacht, ik heb ook mijn slaap nodig, ik laat het even voor het moment. Morgen is Pete hier met zijn stormjagers, en ik heb een afspraak met Rocky om tornado te gaan jagen volgend jaar, maar dan op ons eigen, dat is denk ik op dit moment het beste om te doen, als het weer tekeer gaat in de USA dan kom ik gelijk over voor een tornado chase, op deze manier gaat het niet werken.

Ik wil Jan Piet nog even bedanken voor de fantastisch foto's vanaf de Maasvlakte, jemig wat zijn die foto's mooi zeg! Zelfs de Amerikanen wisten niet wat ze zagen! :-)

Groetjes van Deborah, Alex, Dirk en Simon.., aan Melissa, Peter en Jelle.

Afstand dag 11: 456 mile = 734 kilometer! (klik op foto's voor vergroting)

Op dit moment zijn we in Forth Stockton in Texas. We zijn niet ver van de Mexicaanse grens, dus hebben we weer een heel eind gereden. Morgen zullen we ook hier in de regio verblijven omdat hier de hoogste kans is op onweer.

We hebben Abilene om 12.30 uur verlaten en we zijn richting het westen van Texas gereden, onderweg naar het doelgebied zijn we de eerste deelnemer al kwijt geraakt. Iemand uit Californië zag het niet meer zitten en is in Midland opgestapt en met het vliegtuig naar huis gevlogen. Wij zijn doorgereden naar Forth Stockton, in de richting van het Big Bend National park hebben we achter 2 onweersbuien aangereden.
Tot grote ergernis van Dirk en van mij wilden ze niet stoppen om wat foto's te maken van de werkelijk schitterend omgeving, de foto's waren zeker zeer fotogeniek geweest, zeker met de buien op de achtergrond. Nu hebben we ook wel foto's maar de omgeving komt er niet zo goed uit.

De buien waren ook voor Amerikaanse begrippen fors te noemen, er zat veel hagel en onweer in, helaas zijn we niet doorgegaan met deze buien want we moesten terug om te gaan eten. Rocky wist onderweg terug naar Forth Stockton nog een schitterende plek om foto's te maken van de buien en de ondergaande zon, het was zeker de moeite waard om dit eens gezien te hebben. Hopelijk zien we morgen meer!

Nu zijn we allemaal uitgeblust, vandaag kwamen we weer pas om 23.00 uur aan in het hotel, maar nu heb ik er geen enkele spijt van, we hebben erg veel gezien vandaag!

Groetjes van Simon.

Afstand dag 12: 447 mile = 719 kilometer! (klik op foto's voor vergroting)

Gelukkig hebben we vandaag een prima chase dag achter de rug. Ik moet zeggen dat dit de eerste keer is dat ik genoten heb van deze tour. De rest was eigenlijk niet te doen, ten eerste gebeurde er niets tot weinig, ten tweede het ik zeer weinig foto's kunnen nemen omdat er niet werd gestopt als ik er om vroeg! Volgend jaar ga ik waarschijnlijk met Pete en Steve tornado jagen, hopelijk zie ik dan meer dan wat ik deze 2 weken gezien heb. Deze tour was voor mij de slechtste tour, en dan druk ik mij nog voorzichtig uit! Gelukkig hebben we Rocky als chauffeur, en die wil nog wel eens stoppen omdat het landschap hier in Texas heel erg mooi is.

Zo ook vandaag, het landschap in Zuid West Texas is werkelijk adembenemend, ik zou er zeker nog wel een keertje willen kijken. Vooral het stadje Alpine vind ik een zeer mooi stadje, het stadje ligt niet ver van de grens met Mexico. Ik wist niet dat dit wijds aandoende stuk ongerijpte natuur zo mooi was! We waren daarbij dicht in de buurt van Big Bend National Park, dit park is volgens zeggen zeer mooi, ik ga er zeker een keertje kijken. Het park ligt aan de Rio Grande op de grens met Mexico. Tijdens onze rit naar de grens van Mexico zagen we een aantal "dust devils".

De bui die we al vroeg in de middag aan het chasen waren, liet ons niet in de steek. Het was voor het eerst in 2 weken dat mijn hart sneller ging kloppen. Deze mooie bui produceerde aardig wat ontladingen, sommige ontladingen waren zelfs zeer dichtbij, en het produceerde waanzinnig veel hagel. En dat hebben we wel geweten, de hagel was van een behoorlijk kaliber, de stenen waren zeker zo groot als een euromunt.

Voorafgaand aan de hagel, zaten we telkens net aan de voorkant van deze bui, en ja..., we mochten nu zelfs telkens uit de bus als we er om vroegen. En dat gaf meteen resultaat, we hebben echt onwaarschijnlijk mooie foto's en video's kunnen maken. Omdat je zo ontzettend ver kan kijken in dit gebied, was de bui heel erg mooi te volgen. Ik zal op deze dag zelfs 7 foto's op het weblog zetten, eentje is van onze chauffeur Rocky Rascovitch en de andere foto is gemaakt door Alex Hol. Op de foto van Alex kan je goed zien hoe groot de hagelstenen waren, en de foto van Rocky is een van absolute schoonheid.

Ik heb nog wat antilopen voor de lens weten te krijgen tijdens een stop om de onweersbui op afstand te fotograferen. De bui was zeker mooi, maar het leven in deze prairie is zeker de moeite waard om eens te bekijken. wat ik zelf het mooiste vind aan dit gebied.., is de uitgestrektheid en je waant je weer in het wilde westen, prachtig gewoon om te zien hoe het leven hier zijn gang gaat.

Om 20.00 uur gingen we snel terug naar Forth Stockton om een broodje te eten bij de Subway, we hadden namelijk haast, we wilden nog foto's schieten van een aankomende bui, en met de daarbij horende ontladingen. In de Subway zagen we de bui snel naderen met prachtige ontladingen aan de voorkant. We zijn na het verorberen van een giga broodje vanuit Forth Stockton snel voor de bui uit gereden voor de foto's, helaas gaf net op dat moment de bui er echt de brui aan! Hahahaha!Tja, dat komt wel eens meer voor, maar de dag was toch al geslaagd.

Het zit er voor ons op, hopelijk zien ze in tour 3 meer dan wat wij in tour 1 en tour 2 hebben gezien, het was zeer matig, gelukkig konden we nog op mooie onweersbuien jagen. Dit was tot nu toe het aller-slechtste seizoen in de geschiedenis van tornado's jagen, dit heeft niets te maken met de vaardigheid van de tour operators. Helaas heeft het wel te maken met de Jet Stream, deze lag dit jaar compleet verkeerd, het lag ver weg in Canada, daarbij lag er een week lang een lagedrukgebied boven het zuidwesten van Amerika, en dat heeft de staat Florida wel geweten, ze hebben daar genoeg water voor meerdere jaren.

Morgen hebben we een reisdag terug naar Norman in Oklahoma. Dat wordt meer dan 10 a 11 uur in de bus terug vanuit het zuidwesten van Texas naar Oklahoma City.

Groetjes van Deborah, Alex, Dirk en Simon.

Afstand dag 13: 256 mile = 412 kilometer! (klik op foto's voor vergroting)

Ik had verwacht dat we gelijk naar Norman Ok zouden rijden, maar het was eigenlijk iets te ver om dat in 1 dag te doen. Ik had al uitgerekend dat we meer dan 600 mile moesten rijden voordat we in Oklahoma waren gearriveerd. Nu hebben we een tussenstop gemaakt in Forth Worth, en dat is ons eigenlijk wel goed bevallen.
Vanmorgen zijn we om 11.30 uur vertrokken vanuit Forth Stockton, en om ongeveer 18.00 uur waren we al in Forth Worth. Het weer is hier trouwens heerlijk. :-)

Helaas ben ik mijn atlas kwijt met 3 tours op de atlas, dat is echt dom maar niet overkomelijk, ik koop maar een nieuwe atlas voor volgend jaar.
We waren op tijd om aan te schuiven bij een fantastisch restaurant in Fort Worth, het restaurant heet "Papadeaux", het is een vis restaurant. Ik ben niet zo gek op vis dus heb ik een biefstuk genomen, en dat was werkelijk fantastisch, de rest van de groep was ook zeer tevreden over de maaltijd. Tja, ik ben toch weer aardig aangekomen tijdens deze reis, dus zal ik volgende week toch wat aan mijn gewicht moeten gaan doen, ik ben toch wel weer aan het gewone leven toe.

Morgen gaan we naar Norman Ok, ik probeer nog voor de laatste dag in de USA een auto te huren op het vliegveld van Oklahoma City. We gaan nog even wat shoppen voor mijn kattenoppas Aniek, daarna gaan we nog wat rondneuzen in de staat Oklahoma, en dan gaan we weer richting Nederland.

Morgen weer een update vanuit Oklahoma, we vertrekken vanuit Forth Worth Tx om 10.00 uur en komen waarschijnlijk om 14.30 uur aan in Norman OK!

Groetjes van Simon.

Afstand dag 14: 418 mile = 673 kilometer! (klik op foto's voor vergroting)

We zijn vandaag aangekomen in Norman Oklahoma, dit nog niet helemaal het einde van onze tour, ik heb vandaag een mooie auto gehuurd, morgen gaan we vroeg naar Turner Falls, dat is ongeveer 50 mile van Norman Ok. Morgen een foto van de auto!

We hebben toch weer plezier gehad onderweg, vooral onze Dirk heeft zeer veel pret gehad. We moesten zelfs op de I-35W stoppen, omdat het kramp in zijn maag kreeg na het eten van een ijsje. Gelukkig hadden we de ballonnen nog van ons ontbijt in de Cracker Barrel, daar hebben we wat mee zitten geinen. Met Dirk gaat het weer prima want hij is nog met de andere Nederlanders het zwembad ingedoken. Ik ben naar de Sooner Mall gegaan om te kijken voor schoenen voor Aniek, ik ben denk ik wel geslaagd, alleen moet ik ze morgen nog kopen. Ik heb in Norman Ok wel 2 mooie boeken gekocht over tornado's, eentje voor Ditta en Dirk en eentje voor mijzelf!

In de "Olive Garden" aan de andere kant van de I-35W hebben we de nieuwe gasten van tour 3 verwelkomt met de gewoonlijke gein die we nu al 2 weken hebben gehad. Vanavond hebben we afscheid genomen van de mensen van tour 2, John gaat naar huis, George gaat een aflevering maken voor zijn TV show de "Angry Planet".
Rocky en dochter zie ik morgenvroeg, tour 3 gaat al om 09.00 uur richting Nebraska.

Tot morgen, Dirk en Simon. Deborah en Alex een goede reis, tot ziens in NL!

Afstand dag 15: 182 mile = 293 kilometer! (klik op foto's voor vergroting)
Afstand totaal Tour 2 2009: 4423 mile = 7118 kilometer!

Het was vandaag een mooie dag om eens een tripje door de staat Oklahoma met onze huurauto te maken. Allereerst zijn we naar "Turner Falls" gereden, dat is een park dat ongeveer 120 kilometer ten zuiden van Norman Ok ligt. het was een prachtig gezicht vanaf een heuvel, we zijn er niet in gegaan omdat we per persoon 10 dollar moesten betalen. Daarom zijn we snel doorgereden naar de Chickasaw National Rec. park in het stadje Sulpher Ok. Onderweg hebben we nog een eekhoorn op de foto gezet, het beestje bleef roerloos op een tak zitten. In Sulpher heb je een zwavelrijk riviertje, er werd druk gerecreëerd door de Amerikanen. In het stadje hebben er zelfs een heuse "zwavel politie" wat door Dirk met veel gelach werd ontvangen!

Op de terugreis zijn we door Shawnee Ok gereden, het is best wel een leuk gebied om er eens te kijken. Via de I-40 en de I-35W zijn we weer terug gereden naar Norman. We hebben best nog wel een grote afstand afgelegd, gelukkig reed de auto prima, en de airo is zelfs uitstekend. Buiten was de temperatuur snel opgelopen naar meer dan 30°C, in de auto hielden we het op een 23°C. In Norman zijn we nog even naar het National Weather Service gereden, helaas mogen we er niet meer in!
We zijn nog even bij de Wallmart en in de Sooner Mall geweest, daar hebben we nog wat inkopen gedaan, hopelijk gaat de koffer nog dicht, we gaan het zien!

Morgen zal de update niet plaats vinden, dat doe ik dinsdag weer als ik thuis ben.

Groetjes van Dirk en van Simon.

Afstand dag 16: 250 mile = 402 kilometer! (klik op foto's voor vergroting)

De koffers zijn gepakt, om 09.30 uur zijn we vanuit Norman Ok richting Will Rogers Airport in Oklahoma City vertrokken met de huurauto. Met pijn in ons hart hebben we de Pontiac G6 GXP ingeleverd, het was een waar racemonster waar Dirk en ik veel plezier aan hebben beleefd. Het was weer heel erg warm, de zon scheen uitbundig, gelukkig was het op het vliegveld niet echt druk. Na een stevige bak koffie en wat te eten zijn we naar de "gate" gewandeld. Dirk moest nog even alle shops in de terminal bekijken, en we hebben beiden nog een fles water gekocht.

Precies om 13.00 uur zijn we vertrokken van Oklahoma City met een klein vliegtuig van Continental Express, de vlucht liep voorspoedig, we kwamen zelfs 20 minuten eerder dan gepland aan in Houston Tx. Dat waren we na onze aankomst 17 dagen geleden niet gewend. Ook in Houston was het behoorlijk warm, maar in een terminal merk je er niet veel van. We moesten nog met een treintje van terminal B naar terminal E, het treintje rijdt om de 60 seconden, dus dat kwam ons prima uit.

We hadden meer dan een uur overstaptijd, en dat bleek ruim voldoende te zijn, dit omdat we de Amerikaanse "immigration" helemaal links konden laten liggen en onze koffer en tas meteen via het Continental systeem werd doorgesluisd. Ook op Houston "klommen" we op tijd in de Boeing 777 voor de terugreis naar Amsterdam. 

Groetjes van Dirk en Simon.

Afstand dag 18: 395 mile = 635 kilometer! (klik op foto's voor vergroting)

Het einde van onze trip naar Tornado Alley is in zicht gekomen. Om 15.40 uur CDT zijn we vanuit Houston Tx richting Amsterdam vertrokken met een Boeing 777 van Continental Airways. Gelukkig vlogen we weer op tijd, we kwamen zelfs 20 minuten voor op het schema aan op Amsterdam. Het weer in Amsterdam viel ons niet echt tegen, evenals de 8 uur durende reis vanuit Houston, de files in Nederland viel weer wel wat tegen, tussen Den Haag en Rotterdam was het natuurlijk weer feest.

Dirk heeft de morgen voor vertrek nog even snel van stoel gewisseld. Hij had wel een heel erg mooie stoel met erg veel beenruimte. Er zat namelijk helemaal niemand voor hem. Ik was allang blij met mijn plaatsje bij het raampje, nu kon ik schitterende plaatjes schieten vanuit het vliegtuig, daarbij zat er niemand naast mij, dus kon mijn cameratas op die stoel liggen. Geholpen door Dirk en een aardige meneer die uit Mexico kwam, hebben we mijn toch wel iets te grote tas op de stoel gehesen! :-)
Ditta en de kids stonden ons al op Schiphol op te wachten, de bagage afhandeling had niet veel tijd nodig, dus gingen we snel naar Hellevoetsluis. Ik wil Ditta en Dirk heel erg graag bedanken voor het halen en brengen, het was echt super! Ik hoop dat jullie genieten van het boek over de tornado's in Tornado Alley.
Iedereen die ons tripje heeft gevolg, en reacties in de shoutbox hebben geplaatst willen we heel erg graag bedanken. Ik hoop dat jullie er van genoten hebben.

Ik ga waarschijnlijk weer chasen in 2010 met Pete en Steve uit de UK of misschien wel met Rocky! Afspraak weer in 2010? We gaan het wel zien!

Groetjes van Simon.

Afstand dag 19: 5094 mile = 8198 kilometer! (klik op foto's voor vergroting)